Mrzygłód jest miejscowością położoną przy drodze z Sanoka do Dynowa. Pierwotna nazwa wsi brzmiała Tyrawa. Nazwa Mrzygłód pojawiła się w lustracji z 1565 r. i w dokumentach z 1613 r. W 1425 r. Mrzygłód otrzymał prawa miejskie od Władysława Jagiełły, który powierzył miejscowość Matiaszowi ze Zboisk. W 1431 r. nastąpiła lakacja miasta na prawie magdeburskim na gruntach wsi o tej samej nazwie. W XV w. miasto nachodziły liczne klęski: pożary (1435 r. i 1473 r.), głód, choroby, epidemie a w 1492 r. i w 1498 r. najazdy tatarskie. W XVII w. powstał tu dwór obronny z drewna i kamienia otoczony wałem i ostrokołem. W 1772 r. Mrzygłód stał się częścią austiackich dóbr rządowych. Miasto prawa miejskie utraciło po I wojnie światowej. W 1515 r. istniała tutaj cerkiew prawosławna. Murowana cerkiew pw. Zaśnięcia NMP z 1901 r. po wojnie była używana jako magazyn. Dzisiaj można zobaczyć jej ruiny na pólnoc od rynku. Do lat 40. XX w. posiadała od frontu nad przedsionkiem dzwonnicę – wieżę.

Gotycki murowany kościół pw. Rozesłania Apostołów wzniesiono przed 1424 r. Tradycja głosi, że świątynię wybudował król Władysław Jagiełło jako podziękowanie za zwycięstwo pod Grunwaldem. Kościół otacza mur z kamienia z połowy XIX w. W murze znajduje się murowana dzwonnica z 1836 r. Wtedy też wybudowano murowane ogrodzenie cmentarza kościelnego z bramką do plebanii i czterema kapliczkami.

Mrzygłód jest wsią, która zachowała układ urbanistyczny. Domy wzniesiono tradycyjnie wokół czworokątnego rynku i wąskich uliczek. Są one bliźniaczo do siebie podobne, szczytami ustawionymi do rynku, o jednakowych detalach ludowej ciesiołki. Rynek wybrukowany „antycznym kocim łbem” wraz z zabudową jest chroniony. Na uwagę w Mrzygłodzie zasługuje też drewniana karczma, murowana kaplica z XIX w., stary cmentarz oraz przydrożne kapliczki z I poł. XIX w i 1900 r.