Historia
Kościół filialny w Tyrawie Solnej
Kościół filialny w Tyrawie Solnej - Tyrawa Solna jest miejscowością położoną na prawym brzegu Sanu naprzeciwko Mrzygłodu w Górach Słonych, a w dolinie rzeczki Tyrawki. Książe Władysław Opolczyk nabył wieś od rodziny Pileckich w zamian za Kańczugę i Tyczyn. Na początku XV w. Tyrawa Solna wraz z Mrzygłodem tworzyła jedną miejscowość. W obu obowiązywało prawo ruskie. Nazwa Tyrawa Solna pojawiła się po raz pierwszy w 1435 r. Wtedy, po wielkiej powodzi na Sanie, została oddzielona od Mrzygłodu. W 1425r. król Władysław Jagiełło nakazał Matiaszowi ze Zboisk osadzienie wsi na prawie niemieckim, Tyrawa Solna znalazła się w składzie wsi królewskich i należała do zamku sanockiego. W 1523 r. osadę ponownie lokowano na prawie niemieckim. Do 1772 r. w Tyrawie Solnej wydobywano solanki i stąd pochodzi drugi człon nazwy wsi, który pojawił się w aktach sanockich w 1435 r. jako Thiwava Salis. W XVII w. istniał tutaj zameczek obronny - 'fartalitium'. Miejscowość kilkakrotnie była niszczona przez przemarsze polskich i obcych wojsk (1648 r., 1656 r. i 1670 r.). Po I rozbiorze Polski miejscowość stała się własnością rządu austriackiego. Następnie znalazła się w rękach prywatnych właścicieli. W 1868 r. nabyła ją firma Zimindt i Kirchmayer. Później przejęło ją Towarzystwo Produktów Leśnych w Wiedniu. W 1890 r. wieś kupili Nowakowie i w posiadaniu tej rodziny Tyrawa Solna znajdowała się do wybuchu II wojny światowej.
Wiadomo, że w 1523 r. w miejscowości istniała parafia prawosławna. W 1676 r. król Jan III Sobieski wydał dokument, który potwierdzał prawo i przywileje popostwa osady. Drewniana cerkiew greckokatolicka pw. św. Jana Chrzciciela powstała w 1837 roku, orientowana, z wieżą konstrukcji słupowo - ramowej. Cerkiew trójdzielna, prezbiterium zakończone wydłużoną apsydą, zamknięta trzema bokami ośmioboku. Od lat 90. XX wieku służyła zarówno grekokatolikom jak i katolikom. Dzisiaj świątynia pełni funkcję kościoła rzymskokatolickiego.
W Tyrawie Solnej na uwagę zasługują: dwie murowane kapliczki z XIXw. (przy drodze do Siemuszowej), kilka krzyży przydrożnych oraz stary cmentarz greckokatolicki z kamiennymi krzyżami nagrobnymi przy spacerowym 'Szlaku Ikon'.